Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2011

Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2011

Σωτήρης Πατατζής, Μεθυσμένη Πολιτεία


Πώς μπορεί μια γυναίκα να αναστατώσει και να καταστρέψει τους άντρες μιας μικρής πολιτείας, χωρίς να τους ξέρει καν;

Πόσο καιρό είχα να διαβάσω ένα καλό ελληνικό βιβλίο...! Ένα βιβλίο που να σε συνεπαίρνει από την πρώτη μέχρι την τελευταία σελίδα. Ένα βιβλίο που να μην έχει κάποια ιδιαίτερη δράση και αγωνία, αλλά να θέλεις να δεις τι γίνεται παρακάτω, πώς εξελίσσεται η ιστορία...

Η "Μεθυσμένη Πολιτεία" διηγείται την ιστορία μιας μικρής επαρχιακής πόλης, από τη στιγμή που φτάνει εκεί ένας περιπλανώμενος θίασος. Ο θίασος αυτός αποτελείται από ανθρώπους λίγο ή πολύ αποτυχημένους. Ανάμεσά τους είναι και η Ρένα, μια νέα, όμορφη γυναίκα, που γρήγορα αναστατώνει όλους τους ανθρώπους της μικρής πολιτείας. Φουντώνει τα πάθη, ξυπνάει απωθημένες επιθυμίες, ζωντανεύει όνειρα και δίνει την ευκαιρία σε κάποιους να συνειδητοποιήσουν την φθορά τους και τη μοναξιά τους.

Το βιβλίο μιλάει για κρυφούς πόθους, πάθη ανικανοποίητα. Αλλά το πραγματικό του θέμα, όπως λέει και ο Γάλλος εκδότης, είναι οι ξαφνικές καταστροφές, η μαγείες που λιώνουν την καρδιά των σιωπηλών ανθρώπων και τους κάνουν ν'αποκαλύπτονται στους εαυτούς τους.
Στην Πολιτεία όλοι προσπαθούν να κατακτήσουν την Ρένα. Όλο το σύμπαν μεταμορφώνεται και στριφογυρίζει γύρω από τη Ρένα, αλλά δεν είναι αυτή η πρωταγωνίστρια της ιστορίας. Πρωταγωνιστές είναι όλοι οι κάτοικοι. Όλοι όσοι είναι μόνοι και ελπίζουν. Ή φαντάζονται. Αυτό θέλουν, ίσως, όλοι. Να φαντάζονται.

Η "Μεθυσμένη Πολιτεία" είναι ένα βιβλίο γραμμένο πότε με χιούμορ και πότε με σαρκασμό. Ο Σωτήρης Πατατζής γράφει με μια διάθεση πότε ονειρική και πότε ποιητική. Το βιβλίο σε συνεπαίρνει από την αρχή και δεν μπορείς να το αφήσεις. Μπαίνεις στις εικόνες που σου περιγράφει, ζεις τις τραγικές στιγμές των ηρώων, συμπονάς, μαγεύεσαι. Αναρωτιέσαι γιατί δεν είχες ανακαλύψει αυτό το βιβλίο πιο νωρίς. Η "Μεθυσμένη Πολιτεία" είναι ένα μεγάλο βιβλίο.

"Αθάνατη χαρά μονάχα η ελπίδα μπορεί να σου δώσει. Κι όσο πιο μακρινή είναι η ελπίδα τόσο πιο αθάνατη είναι η χαρά που σου δίνει το κυνηγητό της. [...] Κάθε χαρά που κυνηγάμε στη ζωή μας, πεθαίνει αμέσως αν τυχόν την κλείσουμε κάποτε στη χούφτα μας."

.

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

TODAY'S MUSIC

Ό,τι πρέπει για τις κρύες μέρες του χειμώνα...

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011

Sunday: my afternoon

Η Κυριακή ήταν μια πολύ ωραία μέρα για βόλτα. Πήγαμε στην περιοχή της Ακρόπολης, περπατήσαμε, περπατήσαμε, περπατήσαμε, τραβήξαμε φωτογραφίες, βίντεο και κάτσαμε και κάπου να ξεκουραστούμε. Είδαμε πολύ κόσμο, αρκετοί από τους οποίους ήταν τουρίστες, και πολλά ποδήλατα. Τι ωραία!

{Ηρώδειο}

{σουφλέ σοκολάτας με παγωτό βανίλια και τσάι καραμέλας}



{ο Παρθενώνας από μακριούτσικα}


.