Organic ice cream

Παγωτό βανίλια καραμέλα φουντούκι, βιολογικής γεωργίας

Green & Black's

.

The Motorcycle Diaries - Ημερολόγια Μοτοσικλέτας

Η ιστορία είναι απλή. Ίσως και όχι... 

Τo Σχέδιo: Να ταξιδέψεις 8. 000 χιλιόμετρα σε 4 μήvες 

Η μέθoδoς: Αυτoσχεδιασμός 

Αvτικείμεvo: Εξερεύvηση τoυ περιεχoμέvoυ της Λατιvικής Αμερικής πoυ μόvo από τα βιβλία ξέρoυμε 

Εξoπλισμός: Μία'39 Νorton 500 πoυ έχει καταστραφεί και στάζει 

Ο πιλότoς: ΑΙberto Granado 

Συvκυβερvήτης: Αυτός είμαι εγώ, Εrnesto Guevara de Ιa Serna 

Την ταινία την είχα πάρει σε dvd όταν είχε πρωτοβγεί, αλλά βαρέθηκα και δεν είδα ούτε τη μισή. Τώρα, μπήκε στη λίστα των αγαπημένων μου ταινιών. Δεν είναι μια βιογραφική ταινία. Δεν είναι μια ταινία για τον Τσε ή για τον Γρανάδο. Είναι μια ταινία για την φιλία και για το πώς άλλαξε η ζωή τους μέσω του ταξιδιού τους. Και βλέποντας το ταξίδι τους, καταλαβαίνεις γιατί ο Ερνέστο Γκεβάρα έγινε ο comadante Τσε Γκεβάρα.

 

Ωραία σκηνοθεσία, πανέμορφα τοπία και εξαιρετικό soundtrack. Gustavo Santaolalla και το τραγούδι του τέλους έρχεται για να σε αποτελειώσει. Οι ερμηνείες ήταν πολύ καλές, με τον Gael Garcia Bernal να δίνει μία από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας του και τον Rodrigo De la Serna να γίνεται καινούργιος αγαπημένος. Η χημεία μεταξύ των πρωταγωνιστών είναι εξαιρετική! Τα πλάνα με τους ταλαιπωρημένους χωρικούς είναι σπαρακτικά και η φωτογραφία τους κάνει ακόμα "χειρότερη" την κατάσταση. Τα λόγια που μου έμειναν περισσότερο από την ταινία, είναι η πρόποση του Γκεβάρα: "Για την ενωμένη Αμερική". 

Το Ημερολόγια Μοτοσικλέτας δεν είναι ένα απλό road movie.

 

 Υ.Γ Και όπως έχω ξαναπεί (ή μάλλον ξαναγράψει) όταν μου αρέσει κάτι πάρα πολύ δεν μπορώ να εκφραστώ καλά. Γι' αυτό ίσως αδίκησα την ταινία και δεν περιέγραψα καλά το πόσο μου άρεσε.

.

TODAY'S MUSIC

Norah Jones - She's 22

 

.

Θέατρο: Cuba Libre

Χθες πήγα και είδα την παράσταση Cuba Libre, του Nilo Cruz, με τους Παναγιώτα Βλαντή, Αντιγόνη Δρακουλάκη, Αντώνη Καρυστινό και Αργύρη Γκαγκάνη. 

Κούβα 1991. Μουσική, χορός, ξεφτισμένη επανάσταση και μυθιστορήματα που ενοχλούν το καθεστώς. Υγρές φυλλωσιές γκουάβας, γεμάτες ώριμους ζουμερούς καρπούς που δεν τους γεύεται κανείς... ...Όμορφες γυναίκες με επικίνδυνο πνεύμα και σαρκώδη χείλη - πολιτικές κρατούμενοι - που συγκρούονται με την ένστολη εξουσία, σαγηνεύονται από την αντρική παρουσία και πνίγουν τα όνειρα στο ρούμι… Η ζωή που δεν μπορεί να περιμένει, ο ρυθμός της Αβάνας που πάλλεται και η υπόσχεση της περεστρόικα που αγρυπνά στις ψυχές και στα σώματα! 

Μέσα από τον ιδιαίτερα ποιητικό λόγο του Κουβανού συγγραφέα δύο αδερφές στην Αβάνα του 1991 ανακαλύπτουν τα ιδεώδη της επανάστασης, παραμένοντας όμως πιστές στις απαγορευμένες από το καθεστώς απόψεις τους. 

 

 Από τις καλύτερες παραστάσεις που έχω παρακολουθήσει. Μια ωραία ιστορία, με δυνατές ερμηνείες και υπέροχη μουσική. Η παράσταση ήταν εντελώς μέσα στο πνεύμα της ιστορίας και σου μετέφερε το κλίμα της εποχής. Χωρίς περιττά στοιχεία, σε κρατάει από την αρχή μέχρι το τέλος. Όταν διάβαζα σχόλια ότι το έργο αυτό μυρίζει Κούβα, νόμιζα ότι ήταν κάτι μεταφορικό. Αλλά συνέβη όντως. Καθ' όλη τη διάρκεια, σε συνεπαίρνουν μυρωδιές από τριαντάφυλλο, πορτοκάλι και δυόσμο. Αυτός ο δυόσμος...! 

Την προτείνουμε ανεπιφύλακτα και αν κάποιος ξέρεις για την μουσική, ας μας στείλει...

.

ΗΜΕΡΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

Λατινοαμερικάνικος Κινηματογράφος

Το τελευταίο καιρό ο κινηματογράφος της Λατινικής Αμερικής έχει ανθίσει. Σε όλα τα Φεστιβάλ, με πιο πρόσφατο αυτό στις Κάννες, υπάρχει πάντα συμμετοχή από αυτές τις χώρες, με ταινίες που είναι πάντα υπολογίσιμες. Έχω δει αρκετές ταινίες του Λατινοαμερικάνικου κινηματογράφου, αλλά θα αναφερθώ σε αυτές που είδα τώρα τελευταία και που ήταν καλές. Δεν θα αναφέρω σπουδαίες ταινίες, τύπου Amores Perros, Babel, Y tu mama tambien κτλ, γιατί είναι ήδη γνωστές.

 

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΑΠΟΔΡΑΣΗΣ (Cronica De Una Fuga) 

Μια ομάδα της Αργεντίνικης χούντας απαγάγει τον Κλάουντιο, τερματοφύλακα μιας ομάδας Β' κατηγορίας. Ο Κλάουντιο μεταφέρεται σε μια μυστική φυλακή, γνωστή και ως Σέρε Μάνσιον, που βρίσκετε στο προάστιο Μορόν. Ο Κλαούντιο θα περάσει μια φρίκη: ανακρίσεις, βασανιστήρια, ξυλοδαρμοί, ταπεινώσεις και προδοσία. Στο κολαστήριο Σέρε Μάνσιον θα ζήσει έναν εφιάλτη ατέρμονης βίας, σωματικής αλλά και πνευματικής. Μετά από 4 μήνες φυλάκισης και με την ποινή της εκτέλεσης να φαίνεται όλο και πιο πιθανή, ο Κλαούντιο μαζί με άλλους 3 φυλακισμένους αποφασίζουν να κάνουν τη μεγάλη κίνηση. Ένα βράδυ που βρέχει καταρρακτωδώς, ολόγυμνοι θα πηδήξουν από το παράθυρο ...στο κενό χωρίς να ξέρουν τι τους περιμένει στο μέλλον.  Αληθινή ιστορία, βασισμένη στις αφηγήσεις των δύο πραγματικών πρωταγωνιστών. Σκηνοθετημένη από τον Αντριάν Ισραέλ Καετάνο, είναι μια ενδιαφέρουσα, αγωνιώδης ταινία, με ωραία ατμόσφαιρα και καλές ερμηνείες (ξεχωρίζουν οι τρεις από τους τέσσερις φυλακισμένος και ο Palbo Echarri στο ρόλο του κακού). Πολύ δυνατή, χωρίς να είναι τίποτα το σπουδαίο, αλλά με σαφέστατο λόγο ύπαρξης. 

 

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ (El Secreto De Sus Ojos) 

Τον Ιούνιο του 1974 ο ομοσπονδιακός πράκτορας Μπενχαμίν Εσποζίτο έχει αναλάβει τη διερεύνηση ενός εγκλήματος: της βάναυσης δολοφονίας μιας νεαρής γυναίκας στο Μπουένος Άιρες. Αν και η υπόθεση δεν διαλευκάνθηκε ποτέ, 25 χρόνια μετά συνεχίζει να στοιχειώνει τον Εσποζίτο, ο οποίος έχει πια αφήσει το αστυνομικό σώμα για να γίνει συγγραφέας, και σκοπεύει αυτή η υπόθεση να είναι το πρώτο του βιβλίο... Βραβευμένη με Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας, εντυπωσιάστηκα περισσότερο με το πλέξιμο της ιστορίας παρά με την ίδια την ταινία. Η ιστορία είχε πολλές υπο-ιστορίες, αλλά δεν χάνεσαι και περνάει από το ένα θέμα στο άλλο πολύ ομαλά. Μυστηριώδης ατμόσφαιρα, με πολύ καλές ερμηνείες (με τον κορυφαίο Ricardo Darin), είναι δυνατή ταινία, με ανατροπή στο τέλος, αν και θα μπορούσε να είναι μικρότερη σε διάρκεια. 

ΦΡΑΟΥΛΑ ΚΑΙ ΣΟΚΟΛΑΤΑ (Fresa y Chocolate) 

Η πολυπλοκότητα των διαπροσωπικών σχέσεων στη σημερινή Κούβα, μέσα από την ιστορία της φιλίας ενός μαρξιστή φοιτητή κι ενός ομοφυλόφιλου καλλιτέχνη. Μίας από τις σημαντικότερες ταινίες του σύγχρονου κουβανικού σινεμά, του Tomás Gutiérrez Alea. Πρωταγωνιστεί ένας από τους σημαντικότερους ηθοποιούς της χωράς, Χόρχε Περουγκόρια, μαζί με τον Βλαντιμίρ Κρου. Γρήγορη, απλή, ελαφριά, αλλά με πολιτικοκοινωνικά μηνύματα. Μια φράση που ξεχωρίζει: "Ζούμε σε μια από τις ωραιότερες πόλεις του κόσμου. Μόλις που προλαβαίνεις να τη δεις πριν καταρρεύσει"

MI PRIMERA BODA 

Η μετάφραση του τίτλου είναι "ο πρώτος μου γάμος". Πρόκειται για έναν τέλεια οργανωμένο γάμο ανάμεσα σε έναν εβραίο και μία καθολική. Δυστυχώς, όμως, δεν πάνε όλα όπως τα είχαν σχεδιάσει και το ένα απρόοπτο εμφανίζεται μετά το άλλο. Μια πολύ συμπαθητική κωμωδία, με εντυπωσιακά και όμορφα σκηνικά. Έχει χιούμορ, βγάζει γέλιο και έχει καλοφτιαγμένους χαρακτήρες. Το καστ θεωρείται δυνατό για κωμωδία, με τους Natalia Oreiro, Daniel Hendler, Muriel Santa Ana και Martín Piroyansky να δίνουν ρέστα, ειδικά με τον τελευταίο. Ευχάριστη ταινία, που μπορεί να σταθεί και έξω. 

ΕΝΝΙΑ ΒΑΣΙΛΙΣΣΕΣ (Nueve Reinas) 

Ο Juan και ο Marcos, ζουν στο Μπουένος Αιρες και τα βγάζουν πέρα με μικροκομπίνες και απάτες. Θα γνωριστούν κάτω από περίεργες συνθήκες, όταν ο Marcos θα γλιτώσει από τη σύλληψη τον Juan. Αποφασίζουν από κοινού να κυνηγήσουν ένα ριψοκίνδυνο σχέδιο που θα τους βοηθήσει να πιάσουν την καλή. Το σχέδιο έχει ως εξής: θα πλαστογραφήσουν και θα πουλήσουν σε έναν συλλέκτη, μια σειρά από σπάνια γραμματόσημα, τις «9 Βασίλισσες». Μόνο που το απλό αυτό σχέδιο πρέπει να ολοκληρωθεί μέσα σε 24 ώρες. Στις προσπάθειές τους θα συναντήσουν ανατροπές, ψέμματα και περίεργους ήρωες. Μία από τις σημαντικότερες Αργεντίνικες ταινίες, με τους Ricardo Darín και Gastón Pauls. Δεν μπορώ να την κατατάξω σε ένα είδος, είναι κωμωδία, έχει δράση, είναι και περιπέτεια. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ό,τι και να μαντέψεις, το τέλος είναι έκπληξη! 

UN CUENTO CHINO 

Ένας μεσήλικας παράξενος, μοναχικός, τσιφούτης και μυστήριος, ανοίγει τη ζωή του σε μετανάστη Κινέζο που δεν μπορεί μαζί του να βγάλει άκρη λόγω γλώσσας. Κωμωδία με έναν πολύ καλό Ricardo Darin (ναι, πάλι αυτός) και την Muriel Santa Ana. Μια ταινία που ασχολείται με την καθημερινότητα και τις ανθρώπινες σχέσεις. Κυλάει εύκολα, αλλά όχι και πάρα πολύ εύκολα. Ήθελε κάτι παραπάνω, αλλά σίγουρα βλέπετε ευχάριστα.

ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Η ΒΡΟΧΗ (Tambien la Lluvia) 

Ένας σκηνοθέτης, ο Sebastian (Gael Garcia Bernal), πηγαίνει στην Βολιβία για να γυρίσει μια ταινία για τον Χριστόφορο Κολόμβο. Πρόκειται για μια διαφορετική προσέγγιση στο μύθο του θαλασσοπόρου, αναζητώντας στοιχεία για τον άνθρωπο που δεν ήθελε απλά να εκχριστιανίσει τους ινδιάνους αλλά είχε εμμονή με τον χρυσό και έκανε σκλάβους τους ιθαγενείς που του αντιστάθηκαν. Όμως στην πόλη όπου πραγματοποιούνται τα γυρίσματα τα αποθέματα νερού πωλούνται σε μια πολυεθνική και οι ιθαγενείς καλούνται 500 χρόνια μετά από την έλευση του Κολόμβου να παλέψουν όχι για το χρυσάφι, αυτή τη φορά αλλά για το πιο πολύτιμο αγαθό, το νερό. Ο Gael Garcia Bernal, αν και τον αγαπώ, δεν με ενθουσίασε. Αλλά ας πάω παρακάτω. Καλούτσικη ταινία. Αρχικά πιστεύεις ότι θα το πάει αλλού, αλλά τελικά το πάει αλλού και απογοητεύεσαι. Οι χαρακτήρες αλλάζουν κατά την διάρκεια, χωρίς κάποια λογική εξήγηση. Κατά τα άλλα, ok. Ενδιαφέρουσα. 

Είναι κι άλλες ταινίες που έχω δει, όπως τα Viudas, Musica en Espera, Igualita a mi, Francia κτλ, αλλά ίσως τις αναφέρω σε άλλο post...

.