ΕΚΤΕΛΕΣΗ -Ανακατεύουμε την πραλίνα φουντουκιού με τα αμύγδαλα και τα κομματάκια κουβερτούρας. Κόβουμε τη σφολιάτα σε τρίγωνα ή ορθογώνια, ανάλογα το σχήμα που θέλουμε να δώσουμε, και τα πιέζουμε με τον πλάστη για να λεπτύνουν λίγο. -Βάζουμε στη μια πλευρά του φύλλου το μείγμα και τυλίγουμε. -Τα τοποθετούμε σε ταψί, το οποίο είτε έχουμε βουτυρώσει είτε έχουμε βάλει αντικολλητικό χαρτί. Τα αλείφουμε με λίγο βούτυρο και τα ψήνουμε για λίγη ώρα, μέχρι να ροδίσουν.
Είναι το πιο νόστιμο και γρήγορο κρουασάν που έχω δοκιμάσει!
Κατά τη διάρκεια ενός ποδηλατικού αγώνα στη Γαλλία, ο Σαμπιόν πέφτει θύμα απαγωγής και καταλήγει στη Νέα Υόρκη. Η φοβερή και τρομερή γιαγιά του, όμως, η οποία τον μεγάλωσε, μαζί με τον υπέρβαρο σκύλο τους θα προσπαθήσει να τον σώσει με επιμονή και αποφασιστικότητα. Εκεί θα βρει και ένα τρίο γερασμένων πια σταρ της μουσικής, το Τρίο της Μπελβίλ, που θα την βοηθήσει.
Ίσως η πιο ωραία ταινία κινουμένων σχεδίων που έχω δει. Ίσως, μη το δέσουμε και κόμπο... Από το πρώτο λεπτό βυθίζεσαι στον κόσμο της ιστορίας. Εκκεντρικοί χαρακτήρες, σουρεαλιστικές σκηνές, υπέροχο χιούμορ και ελάχιστοι διάλογοι είναι αυτά που χαρακτηρίζουν την ταινία. Η αλήθεια είναι ότι από την αρχή σε πιάνει η καρδιά σου. Το "Τρίο της Μπελβίλ" είναι μελαγχολικό και μου προκάλεσε θλίψη σε αρκετά σημεία. Η γιαγιά ήταν υπέροχη και την αγάπησα. Την παράσταση, φυσικά, κλέβει και το σκυλί.
Η ταινία είναι γεμάτη χιούμορ και σάτιρα. Αρχικά βλέπουμε ότι μένουν όλοι μαζί σε ένα απομονωμένο σπίτι. Με το πέρασμα του χρόνου, τα σπίτια πληθαίνουν και ακριβώς έξω από το παράθυρό τους χτίζεται μια γέφυρα. Το σπίτι ενοχλούσε φαίνεται! Όταν πάνε στη Νέα Υόρκη, βλέπουμε ένα άγαλμα της Ελευθερίας χοντρό και να κρατάει ένα σάντουιτσ. Επίσης, όλοι οι Νεοϋορκέζοι είναι υπέρβαροι.
Με ωραία μουσική και υπέροχους χαρακτήρες, είναι μια ταινία που απήλαυσα πολύ και την συστήνω ανεπιφύλακτα. Α! Μην ξεχάσω να αναφέρω και την τρομερή τελευταία σκηνή (δεν αποκαλύπτω τίποτα), που πλέον εκεί η καρδιά μου έσπασε...!
Η Marina Lambrini Diamandis, γνωστή ως Marina and the Diamonds, επιστρέφει με καινούργιο album. Θα έχει τίτλο Electra Heart και θα κυκλοφορήσει στις 30 Απριλίου. Το πρώτο της άλμπουμ, The Family Jewels, είχε πάρει εξαιρετικές κριτικές και γι' αυτό ανυπομονούμε να ακούσουμε την καινούργια της δουλειά. Να σημειώσω ότι μεγάλη φαν της είναι και η Lady Gaga, η οποία έχει μιλήσει με τα καλύτερα λόγια για την Marina. Έχει βγάλει τέσσερα καινούργια videos για τα νέα της τραγούδια και παίρνουμε μια μικρή γεύση, από το προσωπικά αγαπημένο, μέχρι να βγει ο δίσκος...
Στο σπίτι ήμασταν άρρωστοι και αφού έπρεπε να κάτσουμε μέσα το Σαββατοκύριακο, το εκμεταλλευτήκαμε και είδαμε πολλές ταινίες...
2 DAYS IN PARIS Κωμωδία της Julie Delpy, με την ίδια και τον Adam Goldberg. Ένα ζευγάρι, μετά από διακοπές στην Βενετία, πηγαίνει 2 μέρες στο Παρίσι στους γονείς της κοπέλας. Πολύ καλή κωμωδία, βγάζει γέλιο, αστείες καταστάσεις, ωραίες ερμηνείες, λίγο απογοητευτικό φινάλε αλλά τους το συγχωρούμε.
YOUNG ADULT Σε σκηνοθεσία του Jason Reitman, σενάριο της Diablo Cody και με πρωταγωνίστρια την Charlize Theron. Μια συγγραφέας επιστρέφει στην μικρή πόλη που μεγάλωσε, θέλοντας να επανενωθεί με τον πρώην της που τώρα είναι παντρεμένος και έχει και παιδί. Η ταινία ακροβατεί όμορφα ανάμεσα στην κωμωδία και το δράμα. Η Theron καταπληκτική στον ρόλο της, η ταινία ρέει εύκολα, το σενάριο έξυπνο, αλλά χάνει -κι αυτή- στο φινάλε. Το φινάλε μου φάνηκε λίγο άσχετο και δεν μου άρεσε, αλλά η υπόλοιπη ταινία ήταν καλή.
THE TRIP - ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ Του Michael Winterbottom, με τους Steve Coogan και Rob Brydon. Αγγλική κωμωδία, για δύο συναδέρφους, που για λογαριασμό περιοδικού πρέπει να κάνουν κριτική σε μια σειρά εστιατόρια της Βόρειας Αγγλίας. Εύστροφες ατάκες, έξυπνο χιούμορ, απίστευτη χημεία ανάμεσα στους δύο πρωταγωνιστές, απολαυστικά πιάτα και όμορφα τοπία. Την προτείνω ανεπιφύλακτα!
BEFORE SUNSET - ΠΡΙΝ ΤΟ ΗΛΙΟΒΑΣΙΛΕΜΑ Σε σκηνοθεσία του Richard Linklater, σενάριο των Richard Linklater, Julie Delpy και Ethan Hawke, με τους Julie Delpy και Ethan Hawke. Εννιά χρόνια μετά την γνωριμία τους, συναντιούνται ξανά στο Παρίσι, στην προώθηση του βιβλίου του Jesse. Η συνέχεια του Before Sunrise (Πριν το Ξημέρωμα) βρίσκει τους ήρωες μεγαλύτερους και με διαφορετικές ζωές. Και αυτή η ταινία διαδραματίζεται μέσα σε μία ημέρα, σε λίγες ώρες είναι η αλήθεια. Η έλξη των χαρακτήρων είναι ακόμα άφθαρτη και μέσα από μια υπέροχη βόλτα στα παριζιάνικα σοκάκια μιλάνε για την μοίρα και τις δεύτερες ευκαιρίες. Δεν ξέρω αν είναι καλύτερη ή χειρότερη από την πρώτη ταινία, αλλά είναι κι αυτή απολαυστική. Θαύμασα το σενάριο -βλέπεις μόνο μία ημέρα τους, αλλά δεν βαριέσαι καθόλου- είχε ωραίους διαλόγους και οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών είναι πολύ καλές.
Όπως, ήδη, έχω αναφέρει, πρόκειται για ένα από τα πιο ενδιαφέροντα βιβλία που έχω διαβάσει.
Αν θέλει να το περιγράψει κάποιος πολύ απλά, πρόκειται για την ιστορία της Λατινικής Αμερικής από την ανακάλυψή της μέχρι και το 1970, όταν και γράφτηκε το βιβλίο. Δεν είναι, όμως, τόσο απλό. Ο Γκαλεάνο γράφει για την πολιτική, την οικονομία μέχρι και την οικολογία σε αυτό το υπέροχο βιβλίο. Μη σας φοβίζει ότι είναι γραμμένο το 1970. Είναι τόσο σημερινό και πάντα θα είναι.
Διαβάζοντας το Οι Ανοιχτές Φλέβες της Λατινικής Αμερικής άλλαξαν πολλά στον τρόπο που βλέπω κάποια πράγματα, κάποιες αξίες κτλ. Μετά, δεν μπορείς να είσαι ο ίδιος. Στο βιβλίο παραθέτονται τρομακτικά ντοκουμέντα για εγκλήματα που διαπράχθηκαν, ανθρώπινα και περιβαλλοντικά, και που, δυστυχώς, συνεχίζονται έως και σήμερα. Και όπως γράφει και στο οπισθόφυλλο, το βιβλίο φωτίζει ανελέητα. Μετά την ανάγνωσή του, κανείς δεν θα μπορεί να επικαλεστεί το δικαίωμα ότι δεν ξέρει.
Ο Εντουάρντο Γκαλεάνο έχει υπέροχη γραφή. Πληροφοριακά, διώχθηκε από την χώρα του, Ουρουγουάη, και πήγε στο Μπουένος Άιρες. Μετά, εξαναγκάζεται να εγκαταλείψει και την Αργεντινή. Το όνομά του συγκαταλεγόταν στον κατάλογο των καταδικασμένων σε θάνατο Ουραγουανών στο Μπουένος Άιρες.
Αρνητικό, ότι η μετάφραση δεν είναι πολύ καλή και, πιστεύω, ότι χάνεται αρκετή από την μαγεία.
"Εμείς χάσαμε, άλλοι κέρδισαν. Εκείνοι κέρδισαν μόνο και μόνο επειδή εμείς χάσαμε [...] Η ήττα μας υπήρξε πάντοτε ο απαράβατος όρος της ξένης νίκης. Τα πλούτη μας γέννησαν πάντοτε τη φτώχεια μας για να θρέψουν την ευμάρεια των αυτοκρατοριών και των αυτόχθονων κέρβερων με το ξεπούλημά τους".
