TODAY'S MUSIC

Το τελευταίο τραγούδι της χρονιάς...

.

Καλά Χριστούγεννα!

.

Δανέζικα ρολά

Η νέα "παράδοση" για τα Χριστούγεννα!

ΥΛΙΚΑ
1 πακέτο ζύμη σφολιάτας
1 φλ. βούτυρο ή μαργαρίνη, λιωμένα
1 φλ. ζάχαρη καστανή
4 κ.σ. κανέλα, σε σκόνη
1 φλ. σταφίδες
1 αβγό, χτυπημένο με 1 κ.γ. νερό
1 φλ. ζάχαρη άχνη

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Στρώνουμε το ένα φύλλο σφολιάτας. Ραντίζουμε όλη την επιφάνεια της σφολιάτας με το μισό βούτυρο ή τη μαργαρίνη και πασπαλίζουμε με τη μισή ζάχαρη, τη μισή κανέλα και τις μισές σταφίδες. Τυλίγουμε τη σφολιάτα σε ρολό και το κόβουμε σε ροδέλες πάχους 2 εκ. Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία με το δεύτερο φύλλο και τα υπόλοιπα υλικά. Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 180οC. Τοποθετούμε τα ρολάκια σε ταψί στρωμένο με λαδόκολλα, αφήνοντας μια απόσταση 2 εκ μεταξύ τους, τα αλείφουμε με το χτυπημένο αβγό, τα πασπαλίζουμε με τη ζάχαρη άχνη και τα ψήνουμε για 30-35 λεπτά.

.

Holy Motors, review

Το Holy Motors περιστρέφεται γύρω από ένα μυστηριώδη άντρα, του οποίου δουλειά είναι να υποδύεται διαρκώς διαφορετικούς ανθρώπους, να αλλάζει συνεχώς ταυτότητες. Εγκληματίας, ζητιάνος, πατέρας, διευθυντής πολυεθνικής, τερατόμορφο πλάσμα και άλλα, συνυπάρχουν και αλληλοσυγκρούονται σε έναν άνθρωπο. Με καταφύγιό του μια λευκή λιμουζίνα, περιπλανιέται στους δρόμους του Παρισιού για να πάει στα ασυνήθιστα ραντεβού του. 

Ο Leos Carax έκανε δεκατρία χρόνια διακοπή ανάμεσα στο Pola X και στο Holy Motors. Κι εκεί που όλοι τον είχαν ξεγραμμένο, εκείνος επέστρεψε για να δώσει την δική του απάντηση. Η ταινία έκανε την πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ των Καννών, διεκδικώντας τον Χρυσό Φοίνικα. Κριτικοί και κοινό την δέχτηκαν με ενθουσιασμό και αμέσως μπήκε στη λίστα με τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς, η οποία ίσως να γίνει και cult.

Το Holy Motors είναι μια αλληγορική και πολύ ιδιόρρυθμη ταινία. Με τον πρωταγωνιστή Denis Lavant να δίνει μια εξαιρετική ερμηνεία, ακροβατώντας σε λεπτά όρια, καταλαβαίνει κανείς τον ενθουσιασμό με τον οποίο έγινε δεκτή. Η σκηνοθεσία είναι ιδιοφυής και οι κινήσεις των ηρώων στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας είναι όμορφα χορογραφημένες. Αυτό δίνει έναν μοναδικό ρυθμό, ακόμα κι αν τα λόγια είναι ελάχιστα. Η Eva Mendes κάνει ένα γρήγορο αλλά αξιομνημόνευτο πέρασμα, αν και η ερμηνεία της θα μπορούσε να είναι πιο δυναμική. Όσον αφορά την Kylie Minogue, την βλέπουμε στο τελευταίο μέρος, σε έναν ρόλο έκπληξη, δίνοντας μια πολύ καλή ερμηνεία. 

Η ταινία κινείται με ταχύτητα σε διάφορα είδη. Από δράμα σε κωμωδία, από θρίλερ σε μιούζικαλ κτλ. Έχει επιμέρους καλές στιγμές, αλλά σε κάποια στιγμή κάνει κοιλιά και κουράζει, ίσως λόγω της μη ύπαρξης εξέλιξης. Η μουσική πέρασε και, σχεδόν, δεν ακούμπησε. Θα μπορούσε να αξιοποιηθεί πολύ καλύτερα και να ταίριαζε περισσότερο στο ατμοσφαιρικό στυλ της ταινίας. Υπήρχε, βέβαια, μια πολύ δυνατή σκηνή, μουσικά, εκείνη στην εκκλησία.

Στο τελευταίο μέρος, το Holy Motors αποκτά και πάλι τη δύναμή του και σε ξυπνάει. Προς το τέλος είναι πιο στρωτό και λίγο πιο φυσιολογικό. Η ιστορία με την Minogue είναι, ίσως, από τις καλύτερες. Το στυλ μιούζικαλ είναι πολύ καλό, αν και λίγο άσχετο. Η τελευταία σκηνή είναι πολύ έξυπνη και η ταινία κλείνει όπως της αρμόζει. Το Holy Motors είναι μια ιδιαίτερη ταινία, που δεν καταλαβαίνεις πολλά. Ίσως γιατί δεν έχει τόση σημασία. Το μη σινεφίλ κοινό δύσκολα θα την αποδεχτεί. Είναι, όμως, μεγάλη ταινία, που πολλοί θα λατρέψουν.

.

Aaaaww...

Weekend Movies

TAKE THIS WALTZ

Της Sarah Polley, με τους Michelle Williams, Seth Rogen, Luke Kirby. Μια παντρεμένη γυναίκα που έχει έναν ευτυχισμένο γάμο, ερωτεύεται έναν άντρα που μένει απέναντί της. Γλυκιά ταινία, ωραίο κλίμα και αισθητική, μου άρεσε το soundtrack και ο Seth Rogen. Από την μέση και μετά η ταινία το έχασε. Τίποτα το ιδιαίτερο, αν και υπήρχαν δυνατότητες. 

COLD WEATHER

Του Aaron Katz, με τους Cris Lankenau, Trieste Kelly Dunn και Raúl Castillo. Ένας τύπος που επιστρέφει στο Portland και ζει με την αδερφή του, μπλέκεται με την μυστηριώδη εξαφάνιση της πρώην κοπέλας του. Ιδιαίτερη ταινία, λίγο ερασιτεχνική (εκτός κι αν ήταν στυλ) με ωραία, όμως, τοπία. Αρκετά ενδιαφέρουσα. 

THE SAVAGES

Της Tamara Jenkins, με τους Laura Linney, Philip Seymour Hoffman και Philip Bosco. Δύο αδέρφια αντιλαμβάνονται τι πάει να πει οικογενειακή υποχρέωση όταν πρέπει να φροντίσουν τον πατέρα τους που πάσχει από άνοια. Εξαιρετικές ερμηνείες, άρτια ταινία σε όλα τα επίπεδα, αλλά με ψυχοπλάκωσε. Ήθελε κάτι καλύτερο σαν ιστορία-σενάριο για να σε κερδίσει ολοκληρωτικά.

.

Sunday: my afternoon

{δεν ήταν καιρός για frozen yogurt, αλλά ποιος νοιάζεται; 

με blackberry και βαφλίτσες...}

{...και με σοκολάτα και μπισκότα}

Autumn Mixtape

Τα παρακάτω τραγούδια είναι τα ιδανικά για να συνοδεύουν τις Φθινοπωρινές εικόνες.

01. Bon Iver - Flume
02. Yo La Tengo - Leaving Home
03. Alexi Murdoch - All My Days
04. Alela Diane - White As Diamonds
05. Anni B Sweet - Take On Me
06. Zero 7 - Waiting Line
07. The Shins - New Slang
08. The Album Leaf - Over The Pond
09. Laura Veirs - Wrecking
10. Dawn Landes - You Alone
11. The Swell Season - In These Arms
12. Iron & Wine - Such Great Heights
13. Lady & Bird - La Ballade of Lady and Bird
14. Lisa Hannigan - Lille
15. The Paper Kites - Bloom


(photo by sarah nicole)

.

Weekend Movies

WAR OF BUTTONS - Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΚΟΥΜΠΙΩΝ

Του Christophe Barratier, με τους Laetitia Casta, Guillaume Canet και κάτι υπέροχα παιδάκια. Ο πόλεμος μεταξύ δύο παιδικών συμμοριών στην Γαλλία του 1944 και ο ερχομός μιας γοητευτικής Εβραίας, που θα τους αναστατώσει. Πολύ γλυκιά ταινία, για τα ανέμελα παιδικά χρόνια, με κάποια κλισέ, αλλά απολαυστική. Τα παιδάκια κλέβουν την παράσταση.

 

EL BAÑO DEL PAPA - Η ΤΟΥΑΛΕΤΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ 

Των César Charlone και Enrique Fernández, με τον εκπληκτικό César Troncoso. Ένα μικρό χωριό της Ουρουγουάης ετοιμάζεται για την άφιξη του Πάπα. Ο καθένας προσπαθεί να κερδίσει όσα πιο πολλά χρήματα μπορεί από αυτό το γεγονός. Τρομερή ταινία, με δυνατές στιγμές, πολύ καλές ερμηνείες από τον πρωταγωνιστή César Troncoso και την κινηματογραφική του κόρη, Virginia Ruiz. Το τέλος έπρεπε να είναι λίγο πιο δυνατό-συγκινητικό, για να κάνει ακόμα καλύτερη την ταινία.  

THE FIVE YEAR ENGAGEMENT 

Του Nicholas Stoller, με τους Jason Segel και Emily Blunt. Ένα ζευγάρι που αρραβωνιάζεται και όλο και κάτι συμβαίνει που τους εμποδίζει από το να παντρευτούν. Μέτρια ταινία. Είχε κάποια κωμικά στοιχεία, αλλά δεν είναι ούτε κωμωδία, ούτε δράμα και κρατάει πάαααρα πολύ. Με κούρασε. Χωρίς ουσία.

 

Καλοκαίρι 2012 - πήγα, είδα, άκουσα.

Το φετινό καλοκαίρι χρειαζόμουν τις διακοπές περισσότερο από ποτέ. Οι μέρες των διακοπών ήταν λίγες, αλλά υπέροχες και πάνω απ' όλα...ξεκούραστες.

ΠΗΓΑ

ΥΔΡΑ

Το πρώτο ταξίδι ήταν στην Ύδρα. Μιάμιση ώρα με το δελφίνι και έφτασες. Ήταν πολύ πιο ωραίο νησί απ' ότι περίμενα. Γραφικό, με ωραίο κόσμο και ωραία μαγαζάκια. Και πολλοί τουρίστες. Είχε πράγματα να κάνεις για όλα τα γούστα. Είχε ακριβά εστιατόρια, αλλά και πολύ φθηνά. Είχε μουσεία και έκθεση φωτογραφίας (πολύ ενδιαφέρουσα). Είχε μαγαζιά με μουσική για όσους τους αρέσει κάτι εναλλακτικό, αλλά και γι' αυτούς που τους αρέσουν τα ελληνικά κτλ.

Οι παραλίες ήταν πολύ καθαρές, αλλά δεν με ενθουσίασαν. Το καλό ήταν ότι είχαν λίγο κόσμο. Το αγαπημένο μου μέρος για μπάνιο ήταν αυτό,

Να σημειώσω, τέλος, ότι έφαγα υπέροχες σαλάτες...

ΝΑΞΟΣ

Είχα περίπου πέντε χρόνια να πάω στο αγαπημένο μου νησί και ήταν λες και είχα πάει πρόσφατα. Λατρεμένο νησί, με όμορφα και γραφικά χωριά και με μία από τις ωραιότερες Χώρες που έχω επισκεφτεί. Έχει ωραία και διαφόρων ειδών μαγαζιά, γευστικότατα τοπικά προϊόντα και χαμογελαστούς ανθρώπους. Είχε πολύ και ωραίο κόσμο και πολλούς τουρίστες (όλη η Ιταλία ήταν στη Νάξο, αλλά και αρκετοί Γάλλοι). Έφαγα την καλύτερη βάφλα στο Waffle House, αλλά και την ωραιότερη πίτσα που έχω φάει ποτέ μου (κι έχω φάει πολλές) στο Il Girasole.

Όσον αφορά τις παραλίες, τα λόγια είναι περιττά. Κολύμπησα σε υπέροχα νερά, ίσως στην ωραιότερη   παραλία που έχω κολυμπήσει, στην Αγία Άννα (το ίδιο καλές παραλίες υπάρχουν γενικά σε αυτή την περιοχή-Πλάκα, Μάραγκας, Αγ. Προκόπης). 

Δεν ήθελα να φύγω...

(Σημ. Στα βιβλιοπωλεία του νησιού χανόμουν για ώρες. Απίστευτη ποικιλία και από ξενόγλωσσα)

ΛΟΥΤΣΑ

Οι μονοήμερες και διήμερες αποδράσεις στη Λούτσα (ή Αρτέμιδα, όπως λέγεται κανονικά), είναι σίγουρες και ωραίες!

ΕΙΔΑ

Είδα πολλές ταινίες, γι' αυτό δεν θα τις αναφέρω όλες.

-The Official Story (La Historia Oficial): Αργεντίνικη ταινία, βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα. Δυνατή ταινία με εξαιρετική ερμηνεία από την Norma Aleandro.

-Wanderlust: Jennifer Aniston και Paul Rudd. Καλή κωμωδία μωρέ.

-Hit & Miss: Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα σειρά, με την Chloe Sevigny, γυρισμένη στην Αγγλία, βόρεια.

-Bunheads: Μου φέρνει στο μυαλό το Gilmore Girls αυτή η σειρά, γι' αυτό μου αρέσει.

-Machine Gun Preacher:..Δεν ξέρω αν μου άρεσε ή όχι. Είχε ενδιαφέρον, αλλά μάλλον μέχρι εκεί.

-Zombieland: Για δεύτερη φορά!

-The Dictator: Το είδα μέχρι τη μέση. Είχε αρκετά αστεία σημεία, αλλά με κούρασε από ένα σημείο και μετά.

-Breaking Bad: Φυσικά! Εκεί που πιστεύεις ότι αυτή η σειρά δεν μπορεί να γίνει καλύτερη...

-The Hunger Games: Καλοστημένη ταινία ,ειδικά για το είδος της. Καλή ήταν, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί τόσος ντόρος.

-The Vicious Kind: Μέχρι την μέση ήταν αυτό που ακριβώς μ' αρέσει. Ανεξάρτητη ταινία, χειμώνας, μοναχικοί χαρακτήρες. Μετά, όμως, δεν κατάλαβα το νόημά της.

-Little White Lies: Πολύ ενδιαφέρουσα γαλλική ταινία, με καλές ερμηνείες και ενδιαφέρουσα πλοκή. Διαρκούσε περισσότερο απ' όσο έπρεπε.

-You Will Meet a Tall Dark Stranger: Κλασικός και αγαπημένος Woody Allen. Πολύ καλύτερη απ' ότι την περίμενα.

-Melinda & Melinda: Woody Allen και πάλι. Όχι τόσο καλή, αλλά εξίσου απολαυστική.

-Prete-moi Ta Main: Με την αγαπημένη Charlotte Gainsbourg. Όμορφη γαλλική κωμωδία.

-Before Sunrise: Επίσης για δεύτερη φορά. Το μάθατε ότι το 3ο μέρος γυρίζεται στην Ελλάδα;;;

-Σινεμά ο Παράδεισος: Δεν είναι για μένα αυτές οι νοσταλγικές ταινίες. Πολύ κλάμα.

Μπορεί να είδα κι άλλες και να μην τις θυμάμαι...

Επίσης, έβλεπα φανατικά Ολυμπιακούς Αγώνες και μετά Παραολυμπιακούς (λιγότερο φανατικά είναι η αλήθεια).

ΑΚΟΥΣΑ

Αυτό το καλοκαίρι κόλλησα με την Coeur De Pirate. Ειδικά με τα τραγούδια Adieu, Danse et Danse και Loin d' ici.

Επίσης, άκουσα: 

Mika - Rain (για να ανεβαίνω ψυχολογικά)

Dionysos με ένα υπέροχο τραγούδι που λέγεται Candy Lady. Τέλειο!

Κωστή Μαραβέγια - Λόλα

Suanemente (το τραγούδι μου το θύμισε ένα club στην Ύδρα)

Nina Zihli ( στη Νάξο ήταν πολλοί Ιταλοί και ήθελα να μπω λίγο στο κλίμα)

Carla Morrison (non stop)

. 

Τα βιβλία του καλοκαιριού

Αυτό το καλοκαίρι δεν διάβασα όσο θα ήθελα, γιατί είχα υποχρεώσεις που έτρωγαν τον χρόνο μου. Τα βιβλία που διάβασα είναι τα εξής:

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΚΑΪΝ του Νίκου Παναγιωτόπουλου 

Ένα μυθιστόρημα για έφηβους που μεγάλωσαν και επιστρέφουν μετά από πολλά χρόνια στο μέρος που περνάγανε τις καλοκαιρινές τους διακοπές. 

Ένα μυθιστόρημα λίγο αστυνομικό, με λίγο μυστήριο και λίγο έρωτα, που σε κρατάει μέχρι το τέλος. Η ιστορία εξελίσσεται ωραία, έχει πολλά μπρος πίσω στο χρόνο, χωρίς να σε μπερδεύει. Είναι ένα καλό βιβλίο, με ωραία γραφή, αλλά κάτι σε κρατάει και δεν σε ενθουσιάζει, δεν σε παρασέρνει.

 "...και να σου το σώμα του στο κενό, να στροβιλίζεται σε εναέριο χορό με δυο γαλάζιες σκουπιδοσακούλες [...] να σκάει με πάταγο μες στο νερό κι από κει για πάντα [...] να βαλσάρει στον αφρό των κυμάτων, αδέξιος παρτενέρ της πολυπόθητης ανυπαρξίας του, που δεν έχει πια να φοβάται μην της πατήσει τον κάλο"

ΟΙ ΑΛΗΤΕΣ ΤΟΥ ΝΤΑΡΜΑ, του Τζακ Κέρουακ 

Το δεύτερο καλύτερο βιβλίο του Κέρουακ μετά το Στο Δρόμο. Ο συγγραφέας, κι εδώ, ασχολείται με τα ταξίδια και την φιλία. 

Στην αρχή, ασχολείται πολύ με την θρησκεία, το Ζεν, τον Βουδισμό και είχα απογοητευτεί. Στην συνέχεια, όμως, εξελίχθηκε όπως θα ήθελα. Και σε αυτό το βιβλίο του Κέρουακ υπάρχουν υπέροχες περιγραφές, καλογραμμένοι χαρακτήρες και φυσικά...μπητ ρυθμός. Υπέροχες περιγραφές για μαγευτικά τοπία! Είναι ένα φιλοσοφικό βιβλίο. Δεν έχει την μαγεία του Στο Δρόμο, δεν είναι τόσο ποιητικό, αλλά ας μην το αδικούμε, είναι ένα πολύ καλό βιβλίο! 

"κοίταξα όλες τις κουβαριασμένες κοιμισμένες φιγούρες στο πάτωμα. Ποια ήταν όλ' αυτά τα περίεργα φαντάσματα που ήταν ριζωμένα σ' αυτή τη μικρή ανόητη περιπέτεια πάνω στη γη μαζί μου;"

ΕΝΑ ΩΡΑΙΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ, του Τσέζαρε Παβέζε 

Μια ανταγωνιστική και ερωτική σχέση ανάμεσα σε δύο κοπέλες, μια αντιφατική σχέση με έναν άντρα, συμπλέγματα για το άλλο φύλο και φόβοι για την ζωή. Αυτά είναι τα θέματα αυτού του βιβλίου. 

Ο Παβέζε είναι, μάλλον, ο πρώτος Ιταλός συγγραφέας που διαβάζω. Στην αρχή νόμιζα ότι διάβαζα εφηβικό μυθιστόρημα, στην συνέχεια, όμως, μπήκε πιο βαθιά στους χαρακτήρες και η ιστορία άρχισε να αποκτά ενδιαφέρον. Με ρομαντική και ποιητική ατμόσφαιρα, η γραφή του Παβέζε είναι ώριμη. Η ιστορία κυλάει εύκολα. Το μόνο σχόλιο που έχω να κάνω είναι ότι το διάβασα σε μία μέρα, πράγμα παράξενο για μένα, ακόμα και για τόσο μικρό βιβλίο.

"Έφτανε να βγούμε απ'το σπίτι και να περάσουμε στην απέναντι μεριά του δρόμου για να παλαβώσουμε"

THE MARRIAGE PLOT του Jeffrey Eugenides 

Ή Σενάριο Γάμου, στα ελληνικά. Εγώ το πήρα στο πρωτότυπο, στα αγγλικά. Ερωτικές, φιλικές και οικογενειακές σχέσεις (αλλά κυρίως ερωτικές) στην δεκαετία του '80. 

Πρόκειται για ένα βιβλίο γραμμένο με χιούμορ και ευστροφία. Μου αρέσουν οι αναφορές που γίνονται σε ποιητές, συγγραφείς και μουσικούς. Μπαίνεις αμέσως στην ατμόσφαιρα του βιβλίου και η ιστορία σε παρασέρνει. Δεν έχω διαβάσει άλλα βιβλία του Ευγενίδη, αλλά αυτό διαβάζεται εύκολα και η διαδρομή των ηρώων κρατάει έντονο το ενδιαφέρον. Tο πρώτο μισό είναι απολαυστικό και δεν μπορούσα να σταματήσω να διαβάζω. Το δεύτερο μισό χάνει τη μαγεία του. Είναι άλλη μια συνηθισμένη ιστορία. Οι τελευταίες σελίδες, όμως, είναι αρκετά καλύτερες.

"People don't save other people. People save themselves" 

Για τον χειμώνα με περιμένει πολύ δουλειά, αφού έχω να διαβάσω τα παρακάτω βιβλία, συν εκείνα που θα προκύψουν στην πορεία...

.

TODAY'S MUSIC

Weekend Movies

LA PREMIER JOUR DU RESTE DE TA VIE - Η ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΥΠΟΛΟΙΠΗΣ ΖΩΗΣ ΣΟΥ 

Του Rémi Bezançon, με τους Jacques Gamblin, Zabou Breitman, Déborah François, Marc-André Grondin και Pio Marmaï. Το οδοιπορικό μιας πενταμελούς οικογένειας που γερνάει στο χρόνο, ενώ τα μέλη της αρνούνται πεισματικά να ενηλικιωθούν. Θα οδηγηθούν ομαδικώς σε ένα οριακό σημείο αποσύνθεσης, μπροστά από ένα ανυπέρβλητο τείχος που θα τους ωθήσει να κοιτάξουν διαφορετικά την επόμενη μέρα. Έτσι, θα αφιερώσουν την πρώτη μέρα της υπόλοιπης ζωής τους στο να επανανταμώσουν την χαμένη νιότη τους. Την ξεκίνησα διστακτικά, είπα να την σταματήσω, αλλά δεν είχα κάτι άλλο να κάνω. Και μετά, με αντάμειψε. Πρόκειται για μια δυνατή ταινία και καλοστημένη. Βλέπεις τις προσωπικές ιστορίες και των πέντε μελών, οι οποίες κυλούν όμορφα. Καλή ταινία...  

HOME 

Ντοκιμαντέρ του Yann Arthus-Bertrand. Με υλικό από 54 χώρες, το Home είναι η απεικόνιση του πόσο αλληλένδετα είναι τα προβλήματα της Γης και το πόσο γρήγορα ο άνθρωπος την κατέστρεψε. Υπέροχο ντοκιμαντέρ, από το οποίο έμαθα πάρα πολλά πράγματα. Ρίχνει φως σε γεγονότα που δεν είναι γνωστά, φρικαλέα. Θυμώνεις με τον άνθρωπο, αλλά και αναρωτιέσαι συνέχεια "τι μπορώ να κάνω;" Τα τελευταία 3 λεπτά δεν σταμάτησα να κλαίω (εντάξει, να δακρύζω). Η αφήγηση είναι της Glenn Close.

XXY 

Της Lucía Puenzo, με τους Ricardo Darín, Valeria Bertuccelli, Inés Efron και Martín Piroyansky. Στην τρυφερή ηλικία των 15, η Άλεξ είναι ήδη φορέας ενός μυστικού (είναι ερμαφρόδιτη), εξαιτίας του οποίου η οικογένεια της έχει αφήσει το Μπουένος Άιρες και έχει εγκατασταθεί σε μια ακτή της Ουρουγουάης. Ακόμα κι εκεί όμως, η έλευση μιας φιλικής οικογένειας αποτελούμενης από έναν πλαστικό χειρουργό, την γυναίκα του και τον 16χρονο γιο τους Αλβάρο αρκεί για να αλλάξει τις ισορροπίες. Η ταινία έχει πολλά βραβεία στο ενεργητικό της, ανάμεσά τους και δύο από το Φεστιβάλ των Καννών. Ταινία χαμηλών τόνων, αλλά τολμηρή. Θα μπορούσε το Χόλιγουντ να γυρίσει μια τέτοια ταινία; Μάλλον όχι. Καλοφτιαγμένοι χαρακτήρες, ωραία σκηνοθεσία, πολύ καλό soundtrack, δυνατές στιγμές, χωρίς μελοδραματισμούς, με εξαιρετικές ερμηνείες. Κάτι μου έλειπε, όμως, για να με αφήσει με το στόμα ανοιχτό...

 

.

Organic ice cream

Παγωτό βανίλια καραμέλα φουντούκι, βιολογικής γεωργίας

Green & Black's

.

The Motorcycle Diaries - Ημερολόγια Μοτοσικλέτας

Η ιστορία είναι απλή. Ίσως και όχι... 

Τo Σχέδιo: Να ταξιδέψεις 8. 000 χιλιόμετρα σε 4 μήvες 

Η μέθoδoς: Αυτoσχεδιασμός 

Αvτικείμεvo: Εξερεύvηση τoυ περιεχoμέvoυ της Λατιvικής Αμερικής πoυ μόvo από τα βιβλία ξέρoυμε 

Εξoπλισμός: Μία'39 Νorton 500 πoυ έχει καταστραφεί και στάζει 

Ο πιλότoς: ΑΙberto Granado 

Συvκυβερvήτης: Αυτός είμαι εγώ, Εrnesto Guevara de Ιa Serna 

Την ταινία την είχα πάρει σε dvd όταν είχε πρωτοβγεί, αλλά βαρέθηκα και δεν είδα ούτε τη μισή. Τώρα, μπήκε στη λίστα των αγαπημένων μου ταινιών. Δεν είναι μια βιογραφική ταινία. Δεν είναι μια ταινία για τον Τσε ή για τον Γρανάδο. Είναι μια ταινία για την φιλία και για το πώς άλλαξε η ζωή τους μέσω του ταξιδιού τους. Και βλέποντας το ταξίδι τους, καταλαβαίνεις γιατί ο Ερνέστο Γκεβάρα έγινε ο comadante Τσε Γκεβάρα.

 

Ωραία σκηνοθεσία, πανέμορφα τοπία και εξαιρετικό soundtrack. Gustavo Santaolalla και το τραγούδι του τέλους έρχεται για να σε αποτελειώσει. Οι ερμηνείες ήταν πολύ καλές, με τον Gael Garcia Bernal να δίνει μία από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας του και τον Rodrigo De la Serna να γίνεται καινούργιος αγαπημένος. Η χημεία μεταξύ των πρωταγωνιστών είναι εξαιρετική! Τα πλάνα με τους ταλαιπωρημένους χωρικούς είναι σπαρακτικά και η φωτογραφία τους κάνει ακόμα "χειρότερη" την κατάσταση. Τα λόγια που μου έμειναν περισσότερο από την ταινία, είναι η πρόποση του Γκεβάρα: "Για την ενωμένη Αμερική". 

Το Ημερολόγια Μοτοσικλέτας δεν είναι ένα απλό road movie.

 

 Υ.Γ Και όπως έχω ξαναπεί (ή μάλλον ξαναγράψει) όταν μου αρέσει κάτι πάρα πολύ δεν μπορώ να εκφραστώ καλά. Γι' αυτό ίσως αδίκησα την ταινία και δεν περιέγραψα καλά το πόσο μου άρεσε.

.

TODAY'S MUSIC

Norah Jones - She's 22

 

.

Θέατρο: Cuba Libre

Χθες πήγα και είδα την παράσταση Cuba Libre, του Nilo Cruz, με τους Παναγιώτα Βλαντή, Αντιγόνη Δρακουλάκη, Αντώνη Καρυστινό και Αργύρη Γκαγκάνη. 

Κούβα 1991. Μουσική, χορός, ξεφτισμένη επανάσταση και μυθιστορήματα που ενοχλούν το καθεστώς. Υγρές φυλλωσιές γκουάβας, γεμάτες ώριμους ζουμερούς καρπούς που δεν τους γεύεται κανείς... ...Όμορφες γυναίκες με επικίνδυνο πνεύμα και σαρκώδη χείλη - πολιτικές κρατούμενοι - που συγκρούονται με την ένστολη εξουσία, σαγηνεύονται από την αντρική παρουσία και πνίγουν τα όνειρα στο ρούμι… Η ζωή που δεν μπορεί να περιμένει, ο ρυθμός της Αβάνας που πάλλεται και η υπόσχεση της περεστρόικα που αγρυπνά στις ψυχές και στα σώματα! 

Μέσα από τον ιδιαίτερα ποιητικό λόγο του Κουβανού συγγραφέα δύο αδερφές στην Αβάνα του 1991 ανακαλύπτουν τα ιδεώδη της επανάστασης, παραμένοντας όμως πιστές στις απαγορευμένες από το καθεστώς απόψεις τους. 

 

 Από τις καλύτερες παραστάσεις που έχω παρακολουθήσει. Μια ωραία ιστορία, με δυνατές ερμηνείες και υπέροχη μουσική. Η παράσταση ήταν εντελώς μέσα στο πνεύμα της ιστορίας και σου μετέφερε το κλίμα της εποχής. Χωρίς περιττά στοιχεία, σε κρατάει από την αρχή μέχρι το τέλος. Όταν διάβαζα σχόλια ότι το έργο αυτό μυρίζει Κούβα, νόμιζα ότι ήταν κάτι μεταφορικό. Αλλά συνέβη όντως. Καθ' όλη τη διάρκεια, σε συνεπαίρνουν μυρωδιές από τριαντάφυλλο, πορτοκάλι και δυόσμο. Αυτός ο δυόσμος...! 

Την προτείνουμε ανεπιφύλακτα και αν κάποιος ξέρεις για την μουσική, ας μας στείλει...

.

ΗΜΕΡΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

Λατινοαμερικάνικος Κινηματογράφος

Το τελευταίο καιρό ο κινηματογράφος της Λατινικής Αμερικής έχει ανθίσει. Σε όλα τα Φεστιβάλ, με πιο πρόσφατο αυτό στις Κάννες, υπάρχει πάντα συμμετοχή από αυτές τις χώρες, με ταινίες που είναι πάντα υπολογίσιμες. Έχω δει αρκετές ταινίες του Λατινοαμερικάνικου κινηματογράφου, αλλά θα αναφερθώ σε αυτές που είδα τώρα τελευταία και που ήταν καλές. Δεν θα αναφέρω σπουδαίες ταινίες, τύπου Amores Perros, Babel, Y tu mama tambien κτλ, γιατί είναι ήδη γνωστές.

 

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΜΙΑΣ ΑΠΟΔΡΑΣΗΣ (Cronica De Una Fuga) 

Μια ομάδα της Αργεντίνικης χούντας απαγάγει τον Κλάουντιο, τερματοφύλακα μιας ομάδας Β' κατηγορίας. Ο Κλάουντιο μεταφέρεται σε μια μυστική φυλακή, γνωστή και ως Σέρε Μάνσιον, που βρίσκετε στο προάστιο Μορόν. Ο Κλαούντιο θα περάσει μια φρίκη: ανακρίσεις, βασανιστήρια, ξυλοδαρμοί, ταπεινώσεις και προδοσία. Στο κολαστήριο Σέρε Μάνσιον θα ζήσει έναν εφιάλτη ατέρμονης βίας, σωματικής αλλά και πνευματικής. Μετά από 4 μήνες φυλάκισης και με την ποινή της εκτέλεσης να φαίνεται όλο και πιο πιθανή, ο Κλαούντιο μαζί με άλλους 3 φυλακισμένους αποφασίζουν να κάνουν τη μεγάλη κίνηση. Ένα βράδυ που βρέχει καταρρακτωδώς, ολόγυμνοι θα πηδήξουν από το παράθυρο ...στο κενό χωρίς να ξέρουν τι τους περιμένει στο μέλλον.  Αληθινή ιστορία, βασισμένη στις αφηγήσεις των δύο πραγματικών πρωταγωνιστών. Σκηνοθετημένη από τον Αντριάν Ισραέλ Καετάνο, είναι μια ενδιαφέρουσα, αγωνιώδης ταινία, με ωραία ατμόσφαιρα και καλές ερμηνείες (ξεχωρίζουν οι τρεις από τους τέσσερις φυλακισμένος και ο Palbo Echarri στο ρόλο του κακού). Πολύ δυνατή, χωρίς να είναι τίποτα το σπουδαίο, αλλά με σαφέστατο λόγο ύπαρξης. 

 

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ (El Secreto De Sus Ojos) 

Τον Ιούνιο του 1974 ο ομοσπονδιακός πράκτορας Μπενχαμίν Εσποζίτο έχει αναλάβει τη διερεύνηση ενός εγκλήματος: της βάναυσης δολοφονίας μιας νεαρής γυναίκας στο Μπουένος Άιρες. Αν και η υπόθεση δεν διαλευκάνθηκε ποτέ, 25 χρόνια μετά συνεχίζει να στοιχειώνει τον Εσποζίτο, ο οποίος έχει πια αφήσει το αστυνομικό σώμα για να γίνει συγγραφέας, και σκοπεύει αυτή η υπόθεση να είναι το πρώτο του βιβλίο... Βραβευμένη με Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας, εντυπωσιάστηκα περισσότερο με το πλέξιμο της ιστορίας παρά με την ίδια την ταινία. Η ιστορία είχε πολλές υπο-ιστορίες, αλλά δεν χάνεσαι και περνάει από το ένα θέμα στο άλλο πολύ ομαλά. Μυστηριώδης ατμόσφαιρα, με πολύ καλές ερμηνείες (με τον κορυφαίο Ricardo Darin), είναι δυνατή ταινία, με ανατροπή στο τέλος, αν και θα μπορούσε να είναι μικρότερη σε διάρκεια. 

ΦΡΑΟΥΛΑ ΚΑΙ ΣΟΚΟΛΑΤΑ (Fresa y Chocolate) 

Η πολυπλοκότητα των διαπροσωπικών σχέσεων στη σημερινή Κούβα, μέσα από την ιστορία της φιλίας ενός μαρξιστή φοιτητή κι ενός ομοφυλόφιλου καλλιτέχνη. Μίας από τις σημαντικότερες ταινίες του σύγχρονου κουβανικού σινεμά, του Tomás Gutiérrez Alea. Πρωταγωνιστεί ένας από τους σημαντικότερους ηθοποιούς της χωράς, Χόρχε Περουγκόρια, μαζί με τον Βλαντιμίρ Κρου. Γρήγορη, απλή, ελαφριά, αλλά με πολιτικοκοινωνικά μηνύματα. Μια φράση που ξεχωρίζει: "Ζούμε σε μια από τις ωραιότερες πόλεις του κόσμου. Μόλις που προλαβαίνεις να τη δεις πριν καταρρεύσει"

MI PRIMERA BODA 

Η μετάφραση του τίτλου είναι "ο πρώτος μου γάμος". Πρόκειται για έναν τέλεια οργανωμένο γάμο ανάμεσα σε έναν εβραίο και μία καθολική. Δυστυχώς, όμως, δεν πάνε όλα όπως τα είχαν σχεδιάσει και το ένα απρόοπτο εμφανίζεται μετά το άλλο. Μια πολύ συμπαθητική κωμωδία, με εντυπωσιακά και όμορφα σκηνικά. Έχει χιούμορ, βγάζει γέλιο και έχει καλοφτιαγμένους χαρακτήρες. Το καστ θεωρείται δυνατό για κωμωδία, με τους Natalia Oreiro, Daniel Hendler, Muriel Santa Ana και Martín Piroyansky να δίνουν ρέστα, ειδικά με τον τελευταίο. Ευχάριστη ταινία, που μπορεί να σταθεί και έξω. 

ΕΝΝΙΑ ΒΑΣΙΛΙΣΣΕΣ (Nueve Reinas) 

Ο Juan και ο Marcos, ζουν στο Μπουένος Αιρες και τα βγάζουν πέρα με μικροκομπίνες και απάτες. Θα γνωριστούν κάτω από περίεργες συνθήκες, όταν ο Marcos θα γλιτώσει από τη σύλληψη τον Juan. Αποφασίζουν από κοινού να κυνηγήσουν ένα ριψοκίνδυνο σχέδιο που θα τους βοηθήσει να πιάσουν την καλή. Το σχέδιο έχει ως εξής: θα πλαστογραφήσουν και θα πουλήσουν σε έναν συλλέκτη, μια σειρά από σπάνια γραμματόσημα, τις «9 Βασίλισσες». Μόνο που το απλό αυτό σχέδιο πρέπει να ολοκληρωθεί μέσα σε 24 ώρες. Στις προσπάθειές τους θα συναντήσουν ανατροπές, ψέμματα και περίεργους ήρωες. Μία από τις σημαντικότερες Αργεντίνικες ταινίες, με τους Ricardo Darín και Gastón Pauls. Δεν μπορώ να την κατατάξω σε ένα είδος, είναι κωμωδία, έχει δράση, είναι και περιπέτεια. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ό,τι και να μαντέψεις, το τέλος είναι έκπληξη! 

UN CUENTO CHINO 

Ένας μεσήλικας παράξενος, μοναχικός, τσιφούτης και μυστήριος, ανοίγει τη ζωή του σε μετανάστη Κινέζο που δεν μπορεί μαζί του να βγάλει άκρη λόγω γλώσσας. Κωμωδία με έναν πολύ καλό Ricardo Darin (ναι, πάλι αυτός) και την Muriel Santa Ana. Μια ταινία που ασχολείται με την καθημερινότητα και τις ανθρώπινες σχέσεις. Κυλάει εύκολα, αλλά όχι και πάρα πολύ εύκολα. Ήθελε κάτι παραπάνω, αλλά σίγουρα βλέπετε ευχάριστα.

ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Η ΒΡΟΧΗ (Tambien la Lluvia) 

Ένας σκηνοθέτης, ο Sebastian (Gael Garcia Bernal), πηγαίνει στην Βολιβία για να γυρίσει μια ταινία για τον Χριστόφορο Κολόμβο. Πρόκειται για μια διαφορετική προσέγγιση στο μύθο του θαλασσοπόρου, αναζητώντας στοιχεία για τον άνθρωπο που δεν ήθελε απλά να εκχριστιανίσει τους ινδιάνους αλλά είχε εμμονή με τον χρυσό και έκανε σκλάβους τους ιθαγενείς που του αντιστάθηκαν. Όμως στην πόλη όπου πραγματοποιούνται τα γυρίσματα τα αποθέματα νερού πωλούνται σε μια πολυεθνική και οι ιθαγενείς καλούνται 500 χρόνια μετά από την έλευση του Κολόμβου να παλέψουν όχι για το χρυσάφι, αυτή τη φορά αλλά για το πιο πολύτιμο αγαθό, το νερό. Ο Gael Garcia Bernal, αν και τον αγαπώ, δεν με ενθουσίασε. Αλλά ας πάω παρακάτω. Καλούτσικη ταινία. Αρχικά πιστεύεις ότι θα το πάει αλλού, αλλά τελικά το πάει αλλού και απογοητεύεσαι. Οι χαρακτήρες αλλάζουν κατά την διάρκεια, χωρίς κάποια λογική εξήγηση. Κατά τα άλλα, ok. Ενδιαφέρουσα. 

Είναι κι άλλες ταινίες που έχω δει, όπως τα Viudas, Musica en Espera, Igualita a mi, Francia κτλ, αλλά ίσως τις αναφέρω σε άλλο post...

.

Κάρλος Φουέντες: ένας σπουδαίος πολίτης του κόσμου μας

Ο Κάρλος Φουέντες γεννήθηκε στην Πόλη του Παναμά, στις 11 Νοεμβρίου 1928 και έφυγε από τη ζωή στις 15 Μαΐου του 2012. Ήταν ένας από τους πιο γνωστούς και σημαντικότερους μεξικανούς μυθιστοριογράφους και δοκιμιογράφους. Θεωρείται ο σημαντικότερος συγγραφέας του Μεξικού και ένας από τους πιο εμβληματικούς και αναγνωρισμένους διανοουμένους του ισπανόφωνου κόσμου. Σπούδασε ιστορία και γεωγραφία του Μεξικού, έζησε στο Σαντιάγκο τη Χιλής, το Μπουένος Άιρες, στο Μεξικό, στις ΗΠΑ, σπούδασε Διεθνές Δίκαιο στη Γενεύη και έζησε, επίσης, στο Παρίσι, τη Βενετία και στο Λονδίνο. 

Τα σημαντικότερα έργα του είναι Ο Θάνατος του Αρμένιο Κρους, Όλες οι ευτυχισμένες Οικογένειες, Ανήσυχη Παρέα, Η θέληση και η τύχη, Τα κρυστάλλινα σύνορα, Το κάθισμα του Αετού. Όλο το DNA της καταγωγής του συγγραφέα ξεχείλιζε από τις σελίδες των βιβλίων. 

Ψάχνοντας στο internet για τον Φουέντες, βρίσκω το παρακάτω κείμενο, γραμμένο από την Μαρία Χούκλη: Ο Κάρλος Φουέντες συγγραφέας, διπλωμάτης, κοσμοπολίτης, παλμογράφος του καιρού του και της ανθρώπινης ψυχοσύνθεσης πέθανε στην πατρίδα του, το αινιγματικό Μεξικό που ακρωτηριάζεται από τον άγριο πόλεμο της μαφίας με τη νομιμότητα. Η ζωή του είχε χαρές, τιμές και τραγωδίες. Έχασε τα δυο του παιδιά, τον Κάρλος, που ήταν αιμορροφιλικός, και τη Νατάσα από καρδιακή προσβολή. Όταν τον ρωτούσαν “τι κάνει” , απαντούσε: “επέζησα”. 

Έφυγε ένας σπουδαίος πολίτης του κόσμου μας. 

Μπορείτε να δείτε μια ελληνική εκπομπή, στην οποία μιλάει ο Κάρλος Φουέντες, εδώ και εδώ. Μπορείτε να διαβάσετε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξή του εδώ.

.

Ημέρα Χορού

TODAY'S MUSIC

The Swell Season - Fantasy Man

.

Las Acacias - Οι Ακακίες

Πρόκειται για μια ανεξάρτητη ταινία του Πάμπλο Τζιορτζέλι. Ο Ρούμπεν είναι είναι ένας άντρας που καθημερινά μεταφέρει ξυλεία με τη νταλίκα του από την Παραγουάη στο Μπουένος Άιρες. Μια μέρα, συμφωνεί να πάρει μαζί του μια γυναίκα, η οποία εμφανίζεται μαζί με την 5 μηνών κόρη της, κάτι που δεν αρέσει στον οδηγό.

Όπως είπε και ο σκηνοθέτης, είναι μια ταινία για την μοναξιά. Ξεκίνησα να την δω γιατί με ιντρίγκαρε το γεγονός ότι όλη σχεδόν η δράση εξελίσσεται μέσα σε μια νταλίκα. Και τα πλάνα, τελικά, με αιχμαλώτισαν. Ήταν λες και καθόσουν δίπλα τους. Βυθίζεσαι στη σιωπή και τα βλέμματά τους, τα οποία λένε περισσότερα από τις λέξεις, μιας και η ταινία έχει ελάχιστους διαλόγους. Είναι ένα φιλμ απλό, αλλά όχι απλοϊκό. Ο σκηνοθέτης καταφέρνει να σε βάλει στην ατμόσφαιρα και να σου περάσει τα συναισθήματα που θέλει. Δεν υπάρχουν φαντεζί πλάνα ή πανέμορφα τοπία. Γι' αυτό είναι τόσο αληθινό...

Κατά την διάρκεια του ταξιδιού, βλέπουμε το τείχος, που υπήρχε αρχικά ανάμεσα στους ήρωες, να γκρεμίζεται και να χτίζεται μια ιστορία αγάπης. "Ήθελα να μιλήσω για τη μοναξιά, για την πατρότητα αλλά και για τη δυνατότητα να μεταμορφώνεσαι και να ξαναγεννιέσαι", λέει ο Τζιορτζέλι.

Φυσικά, την παράσταση κλέβει το μωρό, που είναι ένα από τα πιο υπέροχα μωρά που έχω δει στον κινηματογράφο. Όλοι μαζί έμοιαζαν σαν πραγματική οικογένεια.

Το "Ακακίες" είναι ένα ουσιώδες φιλμ που σε παρασέρνει!

.

Sunday: my morning

...και το μεσημέρι μου. Υπέροχη μέρα σήμερα και βγήκαμε για Κυριακάτικη βόλτα.

{δεν κάνει κανείς στην άκρη μέχρι να βγάλω την φωτογραφία...}

{γιαούρτι και βανίλια!}

.