Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

Holy Motors, review

Το Holy Motors περιστρέφεται γύρω από ένα μυστηριώδη άντρα, του οποίου δουλειά είναι να υποδύεται διαρκώς διαφορετικούς ανθρώπους, να αλλάζει συνεχώς ταυτότητες. Εγκληματίας, ζητιάνος, πατέρας, διευθυντής πολυεθνικής, τερατόμορφο πλάσμα και άλλα, συνυπάρχουν και αλληλοσυγκρούονται σε έναν άνθρωπο. Με καταφύγιό του μια λευκή λιμουζίνα, περιπλανιέται στους δρόμους του Παρισιού για να πάει στα ασυνήθιστα ραντεβού του. 
Ο Leos Carax έκανε δεκατρία χρόνια διακοπή ανάμεσα στο Pola X και στο Holy Motors. Κι εκεί που όλοι τον είχαν ξεγραμμένο, εκείνος επέστρεψε για να δώσει την δική του απάντηση. Η ταινία έκανε την πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ των Καννών, διεκδικώντας τον Χρυσό Φοίνικα. Κριτικοί και κοινό την δέχτηκαν με ενθουσιασμό και αμέσως μπήκε στη λίστα με τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς, η οποία ίσως να γίνει και cult.


Το Holy Motors είναι μια αλληγορική και πολύ ιδιόρρυθμη ταινία. Με τον πρωταγωνιστή Denis Lavant να δίνει μια εξαιρετική ερμηνεία, ακροβατώντας σε λεπτά όρια, καταλαβαίνει κανείς τον ενθουσιασμό με τον οποίο έγινε δεκτή. Η σκηνοθεσία είναι ιδιοφυής και οι κινήσεις των ηρώων στο μεγαλύτερο μέρος της ταινίας είναι όμορφα χορογραφημένες. Αυτό δίνει έναν μοναδικό ρυθμό, ακόμα κι αν τα λόγια είναι ελάχιστα. Η Eva Mendes κάνει ένα γρήγορο αλλά αξιομνημόνευτο πέρασμα, αν και η ερμηνεία της θα μπορούσε να είναι πιο δυναμική. Όσον αφορά την Kylie Minogue, την βλέπουμε στο τελευταίο μέρος, σε έναν ρόλο έκπληξη, δίνοντας μια πολύ καλή ερμηνεία. 
Η ταινία κινείται με ταχύτητα σε διάφορα είδη. Από δράμα σε κωμωδία, από θρίλερ σε μιούζικαλ κτλ. Έχει επιμέρους καλές στιγμές, αλλά σε κάποια στιγμή κάνει κοιλιά και κουράζει, ίσως λόγω της μη ύπαρξης εξέλιξης. Η μουσική πέρασε και, σχεδόν, δεν ακούμπησε. Θα μπορούσε να αξιοποιηθεί πολύ καλύτερα και να ταίριαζε περισσότερο στο ατμοσφαιρικό στυλ της ταινίας. Υπήρχε, βέβαια, μια πολύ δυνατή σκηνή, μουσικά, εκείνη στην εκκλησία.


Στο τελευταίο μέρος, το Holy Motors αποκτά και πάλι τη δύναμή του και σε ξυπνάει. Προς το τέλος είναι πιο στρωτό και λίγο πιο φυσιολογικό. Η ιστορία με την Minogue είναι, ίσως, από τις καλύτερες. Το στυλ μιούζικαλ είναι πολύ καλό, αν και λίγο άσχετο. Η τελευταία σκηνή είναι πολύ έξυπνη και η ταινία κλείνει όπως της αρμόζει. Το Holy Motors είναι μια ιδιαίτερη ταινία, που δεν καταλαβαίνεις πολλά. Ίσως γιατί δεν έχει τόση σημασία. Το μη σινεφίλ κοινό δύσκολα θα την αποδεχτεί. Είναι, όμως, μεγάλη ταινία, που πολλοί θα λατρέψουν.

.

Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012