Όπως, ήδη, έχω αναφέρει, πρόκειται για ένα από τα πιο ενδιαφέροντα βιβλία που έχω διαβάσει.
Αν θέλει να το περιγράψει κάποιος πολύ απλά, πρόκειται για την ιστορία της Λατινικής Αμερικής από την ανακάλυψή της μέχρι και το 1970, όταν και γράφτηκε το βιβλίο. Δεν είναι, όμως, τόσο απλό. Ο Γκαλεάνο γράφει για την πολιτική, την οικονομία μέχρι και την οικολογία σε αυτό το υπέροχο βιβλίο. Μη σας φοβίζει ότι είναι γραμμένο το 1970. Είναι τόσο σημερινό και πάντα θα είναι.
Διαβάζοντας το Οι Ανοιχτές Φλέβες της Λατινικής Αμερικής άλλαξαν πολλά στον τρόπο που βλέπω κάποια πράγματα, κάποιες αξίες κτλ. Μετά, δεν μπορείς να είσαι ο ίδιος. Στο βιβλίο παραθέτονται τρομακτικά ντοκουμέντα για εγκλήματα που διαπράχθηκαν, ανθρώπινα και περιβαλλοντικά, και που, δυστυχώς, συνεχίζονται έως και σήμερα. Και όπως γράφει και στο οπισθόφυλλο, το βιβλίο φωτίζει ανελέητα. Μετά την ανάγνωσή του, κανείς δεν θα μπορεί να επικαλεστεί το δικαίωμα ότι δεν ξέρει.
Ο Εντουάρντο Γκαλεάνο έχει υπέροχη γραφή. Πληροφοριακά, διώχθηκε από την χώρα του, Ουρουγουάη, και πήγε στο Μπουένος Άιρες. Μετά, εξαναγκάζεται να εγκαταλείψει και την Αργεντινή. Το όνομά του συγκαταλεγόταν στον κατάλογο των καταδικασμένων σε θάνατο Ουραγουανών στο Μπουένος Άιρες.
Αρνητικό, ότι η μετάφραση δεν είναι πολύ καλή και, πιστεύω, ότι χάνεται αρκετή από την μαγεία.
"Εμείς χάσαμε, άλλοι κέρδισαν. Εκείνοι κέρδισαν μόνο και μόνο επειδή εμείς χάσαμε [...] Η ήττα μας υπήρξε πάντοτε ο απαράβατος όρος της ξένης νίκης. Τα πλούτη μας γέννησαν πάντοτε τη φτώχεια μας για να θρέψουν την ευμάρεια των αυτοκρατοριών και των αυτόχθονων κέρβερων με το ξεπούλημά τους".
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου